ادم و گرفتگی پا در بارداری
در سه ماهه سوم بارداری به علت فشار رحم روی ورید ها و انسداد بازگشت خون به قلب ادم خفیفی در ناحیه ساق پا ایجاد می شود. این نوع ادم كه به نوعی فیزیولوژیك تلقی می شود نباید با ادم پاتولوژیك مربوط به پره اكلامپسی اشتباه گرفته شود.
در صورت بروز ادم توصیه می شود خانم باردار 4 الی 5 بار در روز به پهلو دراز بكشد. دراز كشیدن به پهلو (خصوصاً به پهلوی چپ) سبب خون رسانی بهتر به اعضای لگنی از جمله رحم، جنین و نیز سهولت در بازگشت خون از پاها می شود. این كار از پیشرفت ادم نیز جلوگیری می كند. همچنین بهتر است زن باردار از ایستادن و یا نشستن مدت طولانی و با پاهای آویزان از صندلی خودداری كند. علاوه بر این دراز كشیدن متناوب در طول روز به شكلی كه پاها در سطحی بالاتر از بدن قرار گیرد (مثلاً با گذاشتن بالش زیر پاها) به بازگشت خون وریدی از پاها كمك می كند.
اگرچه برای گرفتگی عضلات ساق پا كلسیم تجویز می شود، ولی سه مطالعه مروری سیستماتیك نشان داده كه بارداری و شیردهی موجب كاهش میزان سرمی منیزیم می شود؛ بنابراین مصرف منیزیم لاكتات یا سیترات نتایج بهتر و موثرتری نسبت به كلسیم دارد. علائم كمبود منیزیم شامل ترمور یا لرزش عضلات، آتاكسی، تتانی، یبوست و گرفتگی عضلات است؛ با تجویز مكمل منیزیم بهبودی می یابد. مطالعات مذكور نشان داد كه تجویز منیزیم لاكتات یا سیترات سطح سرمی منیزیم را افزایش نداده، ولی گرفتگی عضلات بهبود یافت.